Materiaalrecycling van kunststoffen

Bij de materiaalrecycling van kunststoffen wordt de polymeerstructuur door omsmelten vrijwel ongewijzigd overgebracht in de secundaire producten. De betrekkelijk geringe hoeveelheden die tot dusver in dit proces zijn gebruikt, zijn hoofdzakelijk te wijten aan de hoge zuiverheidseisen die aan het kunststofafval worden gesteld, zodat de daaruit vervaardigde produkten kunnen concurreren met primaire produkten. Zelfs kleine hoeveelheden onzuiverheden kunnen het opwerkingsproces aanzienlijk verstoren of de fysische eigenschappen van een polymeermateriaal ingrijpend wijzigen.

Zuiver technisch gezien is het mogelijk om zelfs uit een betrekkelijk heterogene kunststofafvalstroom zeer zuivere kunststofprodukten af te scheiden. Dit vereist echter een combinatie van verschillende processtappen (bv. picking, sorteren met sensoren, scheiden van dichtheid). Naarmate het recycleerbare gehalte tussen grondstof en produkt toeneemt, zijn dus steeds fijnere processtappen vereist, hetgeen resulteert in een exponentiële groei van de verwerkingskosten. De verkoopprijs van de secundaire kunststof moet deze en andere kosten dragen en tegelijkertijd kunnen concurreren met die van primaire kunststofprodukten. Als gevolg van de momenteel vrij lage primaire produktiekosten van de meeste massakunststoffen is dit alleen economisch haalbaar voor bepaalde soorten kunststoffen en afvalfracties.